-
1 oniemieć
(-ję, -jesz); vi perfoniemieć z zachwytu/przerażenia — to become speechless with delight/terror
* * *pf.be (left) speechless.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oniemieć
-
2 przerażeni|e
Ⅰ sv ⇒ przerazić Ⅱ n sgt (silny lęk) terror- oniemieć z przerażenia to be struck dumb with terror- ochłonąć z przerażenia to recover from one’s terror- ogarnęło go przerażenie he was overcome with terror- okrzyk przerażenia wyrwał się z jej piersi she let out a scream of terror a. horror- z przerażeniem myślał o egzaminach/przeprowadzce the thought of the exams/of moving terrified him a. filled him with dread a. dismay- ku swojemu przerażeniu zobaczyła, że nie ma paszportu to her horror a. (utter) dismay she saw that she didn’t have her passport (with her)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przerażeni|e
-
3 niemi|eć
pf (niemieję, niemiał, niemieli) vi książk. to go dumb a. speechless- niemieć z przerażenia/z radości to go speechless with horror/joy- na jej widok niemiał, bladł, nie panował nad sobą seeing her he would go dumb and pale and lose control of himself ⇒ oniemiećThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niemi|eć
См. также в других словарях:
oniemieć — dk III, oniemiećeję, oniemiećejesz, oniemiećej, oniemiećmiał, oniemiećeli, oniemiećmiały, oniemiećmiali «stać się niemym; nie móc mówić, nie móc wydobyć głosu, zaniemówić» Oniemieć z przerażenia, ze zgrozy. Oniemieć z zachwytu. Ludzie oniemieli… … Słownik języka polskiego
przerażenie — n I 1. rzecz. od przerazić. 2. «uczucie nagłego i silnego lęku, przestrachu; trwoga» Obłędne, paniczne, śmiertelne przerażenie. Okrzyk przerażenia wyrwał się komuś z piersi. Ochłonąć, oniemieć, zdrętwieć z przerażenia. Z przerażeniem patrzeć na… … Słownik języka polskiego
